
राजेश चड्ढ़ा.
भारत सूफ़ी-संतां अते भगतां-कवियां दी धरती है। 16वीं सदी विच होए इक सूफ़ी-संत हज़रत शाह हुसैन नूं पंजाबी साहित्य दी इक खास विधा ‘काफ़ी’ दा आरंभकार मनया जांदा है। शाह हुसैन ने अपणियां काफ़ियाँ राहीं मनुख अते रब दा अजेहा रिश्ता कायम करण विच वड्डी भूमिका निभाई, जिस नाल मनुखां अंदर अथाह मानवता पैदा हुंदी है।
शाह हुसैन दी रचनावां दे मूल विच पंजाब दे लोकां दा जज़्बा, प्यार, तांघ अते शुद्धता है। इन्हां काफ़ियाँ विच पंजाब दा सभ्याचार, संगीत, भाषा अते सभ्यता शामिल हन, जिस कारण एह हर पंजाबी दे दिलां विच वसियां अते लोकगीतां दे रूप विच लोकां दी ज़ुबान तक पहुंचियां।
शाह हुसैन दी रचनावां अपने प्यारे दे प्रति श्रद्धालू दी अपील, तराना अते भावनात्मकता दा चमकदार दस्तावेज हन।
जदों समूचा संसार नफ़रत, दहशत अते अति-भावुकता नाल ग्रस्त होवे, तद दरवेश शाह हुसैन वरगे सूफ़ी संतां दे शबद ही सानूं प्यार, सदभावना अते संतोष दे मारग ते लैके जा सकदे हन।
शाह हुसैन कहंदे हन-
आशक होवैं तां इशक कमावैं।
राह इशक दा सूई दा नक्का,
तागा होवे तां जावैं।
बाहर पाक अन्दर आलूदा,
क्या तूं शेख कहावैं।
कहै हुसैन जे फारग थीवैं,
तां खास मुरातबा पावैं।
-लेखक आकाशवाणी के वरिष्ठ उद्घोषक रहे हैं



बहुत ही सुन्दर लेखन।
आशक होवे ता इश्क कमावे,,,, क्या खूब लिखा शाह हुसैन जी ने
वाह…एकदम नई जानकारी भाई साहब